Ərik ağacı
Biri var idi, biri yox idi. Bir ərik ağacı var idi. Bu ağac çox gözəl
idi. Ərik özünün sarı, sulanmış halına baxıb lovğalanırdı:- Mən necədə gözələm, dadlıyam. Bu ərik ağacı mənə görə belə dəyərlidir.
Bunu eşidən yaşıl yarpaqlar dedilər:
- Sən bizim sayəmizdə günəşin istisindən qorunursan. Günəş, hava, su, torpaq olmasa biz də olmarıq. Gəl lovğalanmaqdansa, şükr edək.
Bu sözləri eşidən ərik səhvini başa düşdü və Allaha onu belə gözəl yaratdığı üçün şükr etdi.